Αντώνης Κυριακάκης – Ηθοποιός

Σας καλώς ορίζουμε στο Fulltime.gr

 

Με αφορμή το έργο που ανεβάζετε Confess/Εξομολογηθείτε

Θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια

Η επιθυμία μας να αποκαλύψουμε την “αλήθεια”, είναι μία από τις κυρίαρχες ανάγκες της εποχής μας. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις μυριάδες των απομνημονευμάτων στα ράφια των βιβλιοπωλείων ή να παρατηρήσει τη μετάβαση από την μυθοπλασία στα reality shows στην τηλεόραση.

Συνεχώς ομολογούμε την αλήθεια σε θεραπευτές, στην Αστυνομία, στις τηλεοπτικές κάμερες, σε ομάδες υποστήριξης, σε στενούς φίλους, σε δασκάλους, σε συζύγους, σε παντελώς αγνώστους. Ομολογούμε αμαρτίες, σκέψεις, επιθυμίες, ασθένειες, προβλήματα, έρωτες ακόμη και εγκλήματα. Εξομολογούμαστε, με κάθε λεπτομέρεια, ό,τι είναι απίστευτα δύσκολο να ειπωθεί.

Εμείς σας καλούμε στον φιλόξενο χώρο ενός σπιτιού και σας προκαλούμε ν’ ακούσετε την εξομολόγηση των πέντε ηθοποιών. Οι θεατές –  οκτώ το πολύ, γιατί η εξομολόγηση είναι μία πολύ ιδιωτική εμπειρία – θα μπαίνουν διαδοχικά στα πέντε δωμάτια και θα γίνονται οι αποδέκτες της ακατάσχετης επιθυμίας των ηθοποιών να ομολογήσουν κάτι.

Μια ιδιαίτερη παράσταση, συμμετέχει και το κοινό;

Ναι, το κοινό γίνεται κομμάτι της παράστασης και αποκτά ενεργό ρόλο στην εξομολόγησή μας. Δεν στέκεται παθητικά σε αυτά που καταθέτουμε.

Ο δικός σας ρόλος;

Εγώ ενσαρκώνω ένα Σπίτι. Είμαι ας πούμε η ψυχή – το πνεύμα αυτού του Σπιτιού.

Πιστεύετε ότι έχουμε ανάγκη μια εξομολόγηση;

Έχουμε ανάγκη να ακούσουμε. Να ακούσουμε όλες και όλους αυτούς που προσπαθούν να μιλήσουν για τα πράγματα που τους πνίγουν. Και δεν έχουμε αυτή την ανάγκη σαν κοινωνία οφείλουμε να τη βρούμε.

Τι παίρνει ο θεατής φεύγοντας ;

Ότι δεν είναι απλά θεατής κάποιος δηλαδή που κάθεται απαθής μπροστά στα δρώμενα, αλλά γίνεται αυτόπτης μάρτυρας και αποκτά ρόλο σε ένα μοναδικό ταξίδι εξομολογήσεων.

 

Θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε καλύτερα *συμπληρώστε τις παρακάτω φράσεις

 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα ….

Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στο Γαλάτσι

Τα παιδικά μου χρόνια ήταν…

Αν έβαζα ένα τίτλο στα παιδικά μου χρόνια θα ήταν η μόνιμη φράση της μητέρας μου -Να σου βάλουμε και ‘να στρώμα έξω, να κοιμάσαι στο δρόμο.

Σπούδασα …

Στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά και μετά το Πτυχίο μου στο Στατιστικό μετακόμισα στη Πάτρα όπου και σπούδασα υποκριτική στο ΔηΠεΘε της Πάτρας

Η υποκριτική μπήκε στη ζωή μου….
Στα φοιτητικά χρόνια και μέσα από το τμήμα της Θεατρικής του Πολυτεχνείου όπου εκεί έπαιξα και τις πρώτες παραστάσεις μου.

 

Άνθρωποι που με στιγμάτισαν…

Πολλοί και πολύ  αλλά πιο πολύ από όλους ο μικρότερός μου αδερφός.

 

Αγαπημένος ρόλος…
οποιοσδήποτε Σαιξπηρικός 

 

Τα επόμενα σχέδια
Ασχολούμαι με την Μικρασιατική Εκστρατεία και τα ημερολόγια των πολεμιστών. Μέσα από αυτά θα συνθέσουμε ένα κείμενο το οποίο θέλουμε να το δούμε να ζωντανεύει.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

 

 

 

Μοιραστείτε:

Facebook
Twitter
Email
Print

Περισσότερα άρθρα